Altı sene evvel Can Dündar sitesinde Deniz Baykal’ın en sevdiği şiir şair Rudyard Kipling’e ait demişti. Yıllar önce en çok bu şiiri sevdiğini söylemiş Baykal. Sahiden de bu şiiri mi seviyordu yoksa bu şiirin çevirmeni müteveffa Bülent Ecevit olduğu için mi bunu böyle demişti, emin değiliz. Lakin kendisi de bu şiir de politik nitelik taşıyor.

Hiçbir şey mühim değil; senden başka!

Baykal bu şiiri seviyor ve hayat felsefesi olarak görüyorsa; istifa ettiği parti genel başkanlığına da geri dönecektir. Bu şiiri seviyorsa kendisine iftira atıldığı da doğrudur. Az önceki satırlarda bile doğrudur denilenlerin yalan olduğu da gerçek olabilir. Çünkü bu şiir ictimai hayat nizamındaki Allah olgusundan çok uzakta, kişinin sadece kendisi üzerine kurgulanmış; doğruların ve yanlışların olağan karşılanmasını, kişinin sadece kendisine inanmasının yeterli olabileceği işlenmiş.

Problemi gördü; analiz etti. Çözmedi; geliştirdi!

“Yenildik ama ezilmedik”, “savaşı kaybettik ama haklı olan bizdik” türevinde her bahane çerçeveli duruşa yakışır bu şiir. Öyle ki 1965 seçimlerinde CHP seçimlerden büyük bir hezimetle ayrılınca CHP’nin içinde bulunduğu durumu değerlendiren bir rapor neticesinde siyasete atılmıştı.

Dündar'ın aktardığında göre “Siyasal Katılma” başlıklı bu değerlendirme raporunda Baykal; dibe vurmanın bir çıkışın başlangıcı olabileceğini yazıyordu. Bu teze göre DP geleneği halkın muhafazakâr değerlerine saygılıyken, CHP, onları değiştirmekten yanaydı. DP'liler halka hizmet götürürken ve bunu amaçlarken, CHP'liler halka dans öğretmekle meşguldüler. Bu yüzden de hizmet almamış halk, değerlerine saldıran bu partiyi sandıkta sürekli cezalandırıyordu. Bir değil, iki değil üç değil; "habire".

İlginç olan ise bugün bilhassa Anadolu halkının aynı saptamalar neticesinde her geçen seçim yılında Baykal'ın partisini seçim sandığının dibine değdirmeye devam etmesi. Hele ki son günlerde yaşanan uygunsuz ilişki iddialı kayıtların dilden dile dolaşması acaba partiyi daha ne kadar geriletecek?

döküp ortaya varını yoğunu / bir yazı turada yitirsen bile

CHP “kral dönemi”nden sonra değişmeyen kaderini anlatan bu şiir tam da bugün ne kadar da partinin genel başkanı Deniz Baykal’a uyuyor:

“

Çevrende herkes şaşırsa,
bunu da senden bilse,
sen aklı başında kalabilirsen eğer,
herkes senden kuşku duyarken hem kuşkuya yer bırakır,
hem kendine güvenirsen eğer,
bekleyebilirsen usanmadan,
yalanla karşılık vermezsen yalana,
kendini evliya sanmadan
kin tutmayabilirsen kin tutana.
düşlere kapılmadan düş kurabilir,
yolunu saptırmadan düşünebilirsen eğer,
ne kazandım diye sevinir, ne yıkıldım diye yerinir,
ikisine de vermeyebilirsen değer,
söylediğin gerçeği eğip büken düzenbaz,
kandırabilir diye safları, dert edinmezsen,
ömür verdiğin işler bozulsa da yılmaz,
koyulabilirsen işe yeniden.
döküp ortaya varını yoğunu,
bir yazı turada yitirsen bile
yitirdiklerini dolamaksızın dile
baştan tutabilirsen yolunu
yüreğine sinirine dayan diyecek
direncinden başka şeyin kalmasa da,
herkesin bırakıp gittiği noktada,
sen dayanabilirsen tek
herkesle düşüp kalkar erdemli kalabilirsen,
unutmayabilirsen halkı, krallarla gezerken
dost da düşman da incitemezse seni
ne küçümser ne büyültürsen çevreni
her saatin her dakikasına
emeğini katarsan hakçasına
her şeyi ile dünya önüne serilir
üstelik oğlum, adam oldun demektir.

dunyabizim.com