Aldırma

Başın öne eğilmesin

Aldırma gönül, aldırma

Ağladığın duyulmasın,

Aldırma gönül, aldırma

Dışarda deli dalgalar

Gelip duvarları yalar;

Seni bu sesler oyalar,

Aldırma gönül, aldırma

….

Geçmiyor

Burda çiçekler açmıyor,
Kuşlar süzülüp uçmuyor,
Yıldızlar ışık saçmıyor,
Geçmiyor günler, geçmiyor.

Avluda volta vururum;
Kah düşünür, otururum,
Türlü hayaller gürürüm;
Geçmiyor günler, geçmiyor.

…..

Leylim Ley

Döndüm Daldan Kopan Kuru Yaprağa Leylim Ley
Seher Yeli Dağıt Beni Kır Beni Leylim Ley
Götür Tozlarımı Burdan Uzağa Leylim Ley 
Yarin Çıplak Ayağına Sür Beni 
Leylim Ley Leylim Ley Leylim Ley
…..

Yukarıdaki dizeleri duymayanımız yoktur mutlaka. Bunlar günümüz sanatçı tarafından söylenen şarkı sözleri.

Hepimizin kulağına aşina olan bu sözlerin sahibini çoğumuz bilmiyoruzdur.

Okumayan bir toplum olduğumuz ve de şarkıcılarımızın ve türkücülerimizin çoğu da sadece bu sözleri okumaktan başka görev bilmedikleri için derin sözler ifade eden bu şiirlerin sahibini bilmemiz mümkün değil.

Biraz araştırma isteğimiz olsa bu dizelerin sahibi Sabahattin Ali olduğunu kolayca bilirdik.

Kimdir bu Sabahattin Ali?

Bir Atatürkçülük (!) mağduru.

Aslında benim fikirlerime tamamen zıt birisi Sabahattin Ali. Ancak bir noktada birleşiyoruz; Atatürkçülük maskeciliği.

O da Atatürkçü gibi görünen insanlardan çekmiş ve hapishanelerde yatmış.

Bundan sonraki yazımızda kendisinin hayatından bahsederek niçin hapislerde yattığını ve hangi şartla tekrar memur olduğunu ve günümüzde de Sabahattin Ali’yi nasıl kullandıklarını göreceksiniz.