Alevi vatandaşlarımız okullarda ki zorunlu din derslerini protesto ediyorlar. Tamam, protesto etmesine ediyorlar da konu sadece okullarda ki din dersi değil…

Hükümet Cem evlerini ibadethane olarak kabul etmedi ve ardından her zamanki konu olan “din dersleri” yine gündeme geldi. Sonuçta bu ülkenin resmi dini İslam olduğuna göre daha doğrusu ülkenin büyük çoğunluğu İslam dinine mensup olduğuna göre ve tüm alevi vatandaşlarımızın hüviyetlerinde “din” kısmında “ İslam” yazıyorsa, bu bağlamda okullarda da din dersi olacaktır ve her çocuk bu dersi alacaktır demektir.

Cem evleri alevi vatandaşlarımızın toplandıkları bir mekandır ve buna sonuna kadar saygı duyuyoruz. Fakat şunu unutmamak lazımdır ki; İbadethane olarak kabul edilen yerlerin bir dine hizmet etmeleri gerekir.

Bu durumda Alevilik bir din midir?

Yoksa bir inanç şekli midir?

Bir dinin kolu mudur?

Tarikatların mezheplerin ve bir çok inanç şeklini benimsemiş grupların kendi zikirlerini yaptıkları dergahlar tekkeler lokaller vardır ama bunlar resmi ibadethane değillerdir. Her mezhep dernek inanç şekli veya tarikat zikir yaptığı yerleri ibadethane olarak kabul ettirmek isterse ne olacak?

Konuya bireysel değil, bütünsel bakmakta yarar var...

Dinler tüm dünya üzerinde bellidir ve devletler dinleri ve onların ibadethanelerini kabul eder. Şimdi Alevi vatandaşlarımızın Cem evlerini ibadethane olarak kabul ettirmek istemelerini ve hükümetin bunu kabul etmeme sebebini biraz daha iyi anlamak lazım…

Alevi vatandaşlarımız okullarda çocuklarına din dersi aldırmak istemiyorlarsa önce hüviyetlerinde ki “din” kısmına bir çözüm getirmeleri lazım. Alevilik bir din olarak kabul edilmediğine göre o halde bu konu istendiği şekli kadar basit hal olacak bir mesele değil…

Sonuçta şu da ayrı bir gerçek; İnsanlar çocuklarına inanmadıkları bir dinin öğretilmesini istemeyebilirler ama bunu isterken de öğretmek istemedikleri dini kabul etmediklerini kabul etmiş olmaları gerekir…

Alevi vatandaşlarımız İslam dini benimsemiyor ve kabul etmiyorlarsa, saygımız sonsuz…

Ama bunu isterken o zaman İslam dininden çıkmalılar ve kendilerince bir yola girmeliler…

Alevi vatandaşlarımızın istedikleri gibi yaşama hakları var…

Ama malum bir devletinde kendi içinde düzenini sağlaması için gereken önlemleri alması şart…

Bu durumda bu işin çözümü hem Alevi vatandaşlarımız açısından hem de hükümet açısından çok zor. Alevilere ibadethane hakkı verildiğinde, ardından bir sürü mezhep dernek kendi içinde aynı hakları talep etmeye başlayacaklar…

Ayrıca çok daha önemli bir konu ise; Hiçbir devlet kendi içinde yeni bir din oluşturma riskini de göze almayacaktır. Bu dünyada ki tüm devletler için geçerli bir durumdur.

Sonuçta çocuğuna din dersi verdirmek istemeyen ailelere bir çözüm bulunmalı…

Fakat ibadethane konusu o kadar basit bir konu değil…

Alevi vatandaşlarımızın inanç şekilleri İslam dini içinde İslam dini kaidelerine tabi bir şekilde olmadığı için, olası kabul edilecek bir ibadethane istekleri neticesinde bir bakıma Aleviliğin bir din olduğunu kabul etmek anlamına gelecektir…

Böyle bir kabul ardından birçok “din” oluşma riskini taşımaktadır…

Ben bu böyledir veya değildir demiyorum. Sadece tarafların öncelikle inanç şekillerini hangi çatı altında nasıl koyması gerektiğini iyi belirlemesi gerektiğini anlatmaya çalışıyorum.  

Her şeyden önce bu ülkede alevisi sünnisi lazı çerkezi boşnağı kürdü, hepimiz kardeşiz ve kardeşçe yaşamanın gereklerini her zaman ön planda tutmalıyız... Biz o kötü bu iyi demiyoruz, biz sadece neyin ne olduğunu bilmek istiyoruz. Kimin neye inandığı kendi için önmeli toplum için ahlakı tutumu insanlığı önemlidir. Amacımız bu alevilik- sünnilik meselesi, Türk- Kürt meselesine dönmemesini vurgulamaktır.

Her mezhebin, her dinin, her tarikatın, her derneğin devletin kontrolü altında olması gerekir. Neticede insanlar melek olsaydı devletlere ihtiyaç olmazdı öyle değil mi?

www.sevdaturkusev.com