Yüz yıldan beridir gayr-ı müslim tağutlar tarafından işgal edilip sömürülen İslâm topraklarında sonu ilk sahnesinden belli bir film vizyona girdi.

Günümüze gelinceye kadar uygulanan oyunun modası geçince, perde gerisindeki yöneticiler yeni bir yapılandırılmaya ihtiyaç duydular.

Şimdiye kadar diktatörlerle; küfür ve şirk kanunlarıyla yönetilen, idare edilen istila edilmiş İslâm toprakları, bundan böyle demokrasi ile yönetilecek!...

Allah’ın indirdiği hükümlerin yerine, cahiliyyenin hükmüyle hükmedenler, ister diktatörler olsun, ister demokratik parlamenterler olsun ne fark eder? Netice itibariyle birbirinden farkları yoktur.

İslâm coğrafyasında takriben üç asırdır kurumlarıyla, kuruluşlarıyla, düşünceleriyle dünyaya hâkim olan tuğyan medeniyetinin hükümranlığını devam ettirmesi mümkün değildir. Biz müslümanlar savaşların çıkacağı, karışıklıkların yaşanacağı, bölgelerdeki lider değişikliklerinin olduğu bir döneme giriyoruz. Şimdi yeni bir sözün, yeni bir medeniyetin yükselme zamanıdır. Asrımızda İslâm coğrafyasındaki kıyamlar, isyanlar bunun habercileridir.

Dünyanın egemen tuğyan sisteminin yöneticisi olarak iş başına getirilmiş olan liderlerin, zenginlerin büyük! Ülkelerin lehine sömürülmesine göz yuman aracı ve iş birlikçisi olan yönetimler, artık iş başında kalmayacaktır. Çünkü Firavunlar egemenlik miatlarını doldurdular. Artık firavunların devri sona ermiştir. Bundan sonra adalete dayalı yeni bir medeniyetin kurulması gerekir. Hiç şüphesiz bu yeni medeniyetin adı tevhid medeniyetidir.

Vuslat Dergisi’nin nisan sayısında şu konuları okuyabilirsiniz:

Muhammed İslamoğlu“Demokrasinin Yeni Oyunları” makalesiyle Küfür tek millettir! İsminin ve vasıflarının değişik olması, onun mahiyetini değiştirmez derken. Mustafa Çelik “İslam Coğrafyasında Tuğyanın İşaret Taşları” yazısıyla Tunus, Mısır, Libya, Bahreyn ve Yemen’ gibi Ülkelerin yönetimini mercek altına alıyor. Hamza Türkmen “Ulusal Yönetimleri Aşmanın Hayali ve Realitesi” yazısıyla küresel cahili sistemler tarafından kuşatılmışlığımıza dikkat çekiyor. Hüseyin Kerim Ece ise “Hz. Süleyman ve Günümüz Yöneticileri” isimli yazısıyla Hz. Süleyman ve gümüz yöneticilerini karşılaştırıyor. Mustafa Özcan “Milli Devletten Ümmet Devletine” yazısıyla uluslaşma gecikmeli bir babilleşmedir diyor. Adem Özköse “Arap dünyasında uyanış başladı” yazısında Mavi Marmara’nın büyük etkisi olduğunu belirtiyor.