Prof. Dr. Sabri Orman Hocamı kaybettiğimizi dün Meclis Başkanımızın twitinden öğrendim. Geçen haftadan beri hastanedeki durumunu yeğeni Feyzullah sayesinde günlük takip edebiliyordum. Durumunun iyi olmadığı belliydi. Ziyaret isteğim bizzat hoca tarafından geri çevrildi. Çünkü hastane enfeksiyonu kapmıştı. Herhalde beni tehlikeye atmak istemedi.

Sabri Hocayı ilk Kuala Lumpur Havaalanında tanıdım. Kendilerini almayı söz veren arkadaş gelmeyince üniversitedeki öğrenciler durumu bana haber verdiler ve ne yapalım diye sordular. Arabam olduğu için ben alırım dedim.
Havaalanına gittiğimde aileyi, Hoca, eşi ve üç çocuk beklerken buldum. Biraz yorgun ve bu küçük aksilikten dolayı biraz üzgündüler. Onları alıp üniversitenin ev bulacakları zamana kadar kalmaları için yer ayırttığı otele götürdüm. Yarın geleceğimi söyleyip onları dinlenmeleri için yalnız bıraktım.

Ertesi gün kaldıkları otele gittim ve onları alarak bir şehir turu yaptık. Üniversiteyi gezdik. Bu arada ev kiralayabilecekleri ve üniversiteye yakın olan semtleri gösterdim. Hemen ertesi gün ev aramaya başlayacak ve bir yer bulacaktık. Emlakcilere müracaat ettik ve bize gösterdikleri evleri gezdik. Benim işim olduğu zamanlarda Türk öğrenciler Hocaya yardım ediyorlardı. Kısa zamanda evi bulduk. Gerekli eşyaları aldık ve yerleştiler.

Bir iki ay geçti ve Hoca üniversitedeki işine gidip gelmeye başladı. Ulaşım için taksi kullanıyordu. Size bir araba lazım Hocam dediğimde bana araba kullanmayı bilmediğini söyledi. Ben size öğretirim dedim. Bu sözlerim üzerine Hoca cesaretlendi ve araba almaya karar verdi. Üniversite araba ve bilgisayar almak için kredi veriyordu. O zaman Malezya'da satılan Proton marka beyaz renkli güzel bir araba aldık. Her gün belli saatlerde Hocaya ders veriyordum. Bir müddet sonra öğrendi ve ehliyet sınavına girdi ve kazandı. Artık ailenin mobil olma ile ilgili bir sorunu kalmamıştı. Hoca üniversiteye arabası ile gidip geliyordu. Çocukları da benim oğlumu yazdırdığım Maz İnternational School'a yazdırdık.

Bu yardımlaşmalar bizi birbirimize daha da yaklaştırmıştı. Sık sık birbirimizi ziyaret eder Türkiye ile ilgili haberleri paylaşır ve sohbet ederdik. Hayatımda tanıdığım en kibar insanlardan birisiydi. Sabri Hocamla ilgili paylaşmak istediğim o kadar güzel anı var ama sizleri sıkmamak için burada yazamıyorum.

Dün gece Hoca için dua ettikten sonra bütün bu anılarla uğraştım ve sabah ezanına kadar uyuyamadım. Ailesine sabırlar diliyorum. Mekanı cennet olsun, nur içinde yatsın diye Allah'a niyaz ediyorum. Nur içinde yat Hocam.