AY ARSIZ YÜREK!

Neyleyim, bir düzen tutturamadım,
Elest’ten bu yana ayarsız yürek!...
Dosdoğru bir yolu tutturam; adım,
Mü’min yazılmalı, a, yârsız yürek!...

Edep ile birdir mütevazilik,
Her yerin pâk olsun, nefretten silik,
Nasıl ayrılmazsa kemikle ilik,
Öylece bağlanma, ay, arsız yürek!

Susmayın, konuşun Allah aşkına!
Bülbüller dut yemiş, dönmüş şaşkına.
Kâr etmez engeller, bentler taşkına;
Çoktan kanıksamış duyarsız yürek!...

Şerrinden korkmayan yürek utansın!
Bu defter, seninse, dürek, utansın!
Mezarını kazan kürek utansın!
Ölmeden ölümü duy, arsız yürek!

Bir aşka bin defa ölmez misin sen?
Aşkın değerini bilmez misin sen?
Maşuka kavuşup gülmez misin sen?
Mevlâna yoluna uy, arsız yürek! 

Bağladın gönlümü, çözen bulunmaz,
Dünyada kalıcı düzen bulunmaz,
Yiğidi şiddetle üzen bulunmaz,
Tek yara, sendeki huy, arsız yürek!

Türkülerle çağlar sazımız bizim!
Yarın anılır mı bazımız bizim?
Levh-i mahfuzdadır yazımız bizim;
Elest meclisinden ay, arsız yürek!... 
Rabbin nazargâhı, ağyârsız yürek!...