O gül  yüzünü göremedim ama  mis kokunu  soludum Efendim (s.a.v). Yıllar geçmiş olmasına rağmen hala mis kokun burnumda… Ne olurdu ki her şeyden çok görmek istediğim o mübarek cemalini ben de  görseydim?. 

Bir gece rüyam da evimi çok kalabalık ve evde ki herkesi hazırlık içinde gördüm. Evimize bir misafir gelecekti .  Kimin geleceğinden habersiz annemin beni gönderdiği yere gittim. Eve döndüğüm de evdekilerin  hem çok sevinçli hem de ağladıklarını gördüm. Ne olduğunu henüz anlamamıştım ki ev de bir koku hissettim bu öyle güzel bir kokuydu ki tarifi asla yoktu. Bu koku “Onun” kokusuydu, evet bu tarif  edilemeyecek  kadar güzel kokunun sahibi, gelmesi beklenen konuk  kainatın mis kokulu peygamberi Hz. Muhammed’ (s.a.v)di. 

Ağlayarak anneme “beni neden gönderdin anne ‘O’ geldi değil mi? Gelen Muhammed (s.a.v) di.  Bu  O’ nun kokusu, herkesten her şeyden çok görmek istediğim Efendimizi hepiniz gördünüz ben neden göremedim?” dedim. Annem yaşlı gözlerle “ keşke gitmeyip sen de görseydin gelmez sanıyordum ama Peygamberimiz (sav) bize geldi, misafirimiz oldu” dedi. Öyle çok üzülmüştüm ki hıçkıra  hıçkıra ağlıyordum yüreğimin acısına uyandım. 

Uyandığımda  yastığım sırılsıklam olmuş  kalbim  yerinden çıkacakmışcasına çarpıyordu. Yattığım odayı rüyamdaki o mis koku sarmıştı. O kadar şaşırdım ki hemen kalkıp diğer odaya gittim annemi yattığım odaya getirip sordum “anne, oda ne kadar güzel kokuyor ne kokusu bu?” dediğim de  “ne kokusu kızım ben koku falan almadım ki hiç bir şey kokmuyor” dedi. İşte o an gözyaşlarına boğulduğum andı. Dakikalarca ağladım. Annem şaşkın gözlerle bana bakıyor ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. 

Defalarca sordu anlatamadım, ağladım ve kendi kendime sordum. Ben rüyamda, Efendimiz (s.a.v)’i göremeyişime sebep oldu diye anneme sitem edip, gözyaşı dökerken, Efendimiz (s.a.v) benim yanıma  gelmiş, beni ziyaret mi etmişti?  Yattığım oda nasıl O’nun gül kokusuysa dolmuştu? Düşündükçe işin içinden çıkamıyordum… 

Bu rüyamı aylarca kimseye anlatmadım. Belki yine aynı şeyi yaşarım diye sakladım paylaşmadım. Bir gün hocalarımdan birine rüyamı ve rüyadan sonraki yaşadıklarımı anlatınca dolu gözlerle yüzüme bakarak  “Suna, Efendimiz (s.a.v) seni ziyaret etmiş anlayasın diye  giderken de kokusunu sana bırakmış” dedi. O gün, bugün düşünüyorum gerçekten hocamın dediği gibimiydi? Her gece ettiğim duam kabul mü olmuştu?  

Biz Seni Görmeden İnandık, Sevdik Sen Bizi Şefaatinden Mahrum Bırakma,Cemal’ini Görenlerden eyle YA RESULAALLAH (SAV)… (amin)