Bendeniz Abdi aciz Haccı şöyle anladım:
Şu anda dünyada 8 milyar insan yaşıyor. Bunlardan 2 milyara yakını Müslüman. Müslümanlardan 85 milyonu Türkiye' den. Allahu Teala, her yıl olduğu gibi bu yılda (hicri 1444) Adem oğullarının içinden 5 milyona yakın Müslümana " iyilik ordusuna katılmak" üzere 'celp' çıkarmış.
Türkiye'de yaşayan 85 milyon Müslümandan 95 bini bu celbe tabi olmuş.
ALLAH'IN EZELİ VE EBEDİ ÇAĞRISI

Bu geçici dünyayı ve ebedi alemi( ahireti) yaratan Allah, son peygamberibolan Hz Muhammed'e, (sav) indirdiği kitapta Haccı emrediyor. Nedir Hac ? Allahu Teala Kur'an'da insanları bu dünyaya kendilerini ve Allah'ı tanımaları için gönderdiğini yazmış.
Gönderiliş sebebimiz bir imtihan aslında. İmtihanın konusu , Allah'ı tanımak, kendini tanımak, zamanı, mekanı, varlığı eşyayı kavramak ve onların hakikatlerini öğrenmek. Ayrıca iyiyi kötüden, güzeli çirkinden, hakkı batıldan ayırmak. Bu sebepten
Bu dünya iyilikle kötülüğün, güzellikle çirkinliğin, zulümle adaletin savaştığı geçici bir durak/ bir arena. Bu mücadele kıyamete kadar devam edecek..
Haccı iyi anlamak için bu sahneyi, savaşın konusunu ve orduları iyi bilmek gerek. Cünkü bu harp kıyamete kadar her yıl tekrarlanacak.
İyilerle kötülerin, zalimlerle mazlumların bu savaşı biteviye devam edecek.

SAHNEYİ SOMUTLAŞTIRALIM
Bu harpte yer almak üzere insanlar Dünyanın dört bir köşesinden kendilerine Allah tarafından gönderilen celbe uyan iyilik ordusunun neferleri temizliğin, saflığın ve kefenin rengi olan bembeyaz elbiseleri/üniformaları ile ak güvercinler gibi, beyaz kelebekler misali göklerden uçarak gelirler ve esenlik ordusunun toplandığı karargah olan Mekke'ye ( daha doğrusu onun içinde bulunan ve arzın/evrenin merkez noktası olan Kabe'ye ) konarlar.

Kâbe, Şeytana, kötülüğe, tağuta, zulme, haksızlığa karşı yapılacak bu savaşın merkezi ve başlangıc noktasıdır.
Kabe'ye gelen iyilik askerleri önce Evrenin merkezi olan bu binanın etrafında sonsuzluğu ifade eden 7 tur atarlar. Buna tavaf denir. Tavaftan sonra Sa'ye geçen esenlik erleri, burada da 4 gidiş 3 gelişlik bir yürüyüşü yaparak, şeytana karşı büyük savaş veren ve bu cihadı kazanan İsmail'in annesi Hacer'i anarlar.

Bu iki imtihanı kazanan barışın askerleri, orduya kabul edilirler ve taburlar, bölükler halinde dillerinde sonsuzluğun marşı olan "LEBBEYK ALLAHUMME LEBBEYK" marşi ile toplu hücum için Arafat karargahında toplanırlar.

Bu sene bu karargahta toplanan ordunun mevcudu 4 milyona yakın imis.
Tüm mü'minler ve tüm insanlık için savaşacak bu yiğit, bu mert erler ve hanımlar, insanlığın yüz akı cesur, vefalı, özverili kahramanlardır.

Arafatta geceleyen iyilik ordusunun neferleri, komutanları ile birlikte bir vakfe/ duruş yaptıktan ve ahdü eman ettikten sonra hep birlikte gece yarısı
Müzdelifeye doğru yürürler. Müzdelifede de bir vakfe yapıp soluklanan adalet ordusu,
İbrahim Atamız zamanında başlayan, peygamberimiz ile devam eden savaşın cephesine doğru Lebbeyk ve Allahu Ekber marşları ile Mekke dağlarını inlete inlete hücuma geçerler. Bu haykırış dünyadaki tüm dağları, tekmil deryaları, hatta göklerdeki güneşi ayı ve yıldızları da titretir.
Barışın ve esenliğin askerleri Minaya doğru üzerlerinde, iyiliğin saflığın, duruluğun ve kefenin rengi olan beyaz üniformaları, dillerinde Lebbeyk sözleri ile başlayan sonsuzluk Marşından bölümler, ellerinde ise düşmana atılmak üzere toplanmış 7 küçük taş ile yürürler zulmün, karanlığın, ayrımcılığın, kibrin, Tağutun üzerine. Kabeden başlayan muştu yürüyüşünün güzergahı Arafat Muzdelife ve Mina daha doğrusu Minadaki Cemerattır. İyilik ordusu şimdi Minaya doğru ilerlemekte, saf saf bölük bölük tabur tabur. Mina kibrin, zulmün, kötülüğün sembolü olan şeytanın karargahınında olduğu bölgenin adı.
İşte iki ordu şimdi Cemeratta karşı karşıya. Adaletin, iyiliğin, tevazunun, esenliğin neferleri, ellerindeki küçük taşları fırlatıyorlar zulmün, karanlığın, kibrin sembolü olan şeytanın ve onun ordularının üstüne. Bu taşlar öyle tesirliki Ebabil Kuşlarının Ebrehe'nin ordusuna attığı taşlar bunların yanında pek güçsüz kalır.
Üç gün devam eden bu sadmenin ardından zafer iyilik ordusunun olur..

KURBAN ALAH'IN HEDİYESİ
Şimdi sıra zaferi kutlamada. İyilik ordusunun erleri, subayları birbirlerini tebrik edip ve bu zaferi kendilerine kazandıran Allah'a şükrederler. Bu şükrün bir nişanesi olarak Allah'ın kendilerine gönderdiği Kurbanları keserler. Sonra başlarını tıraş edip taş- baş - traş üçlemesini tamamlarlar. Bunun ardından iyilik erleri, rablerine şükretmek, tüm insanlığı bu zaferden haberdar etmek için başlangıç noktasına yani Kabe'ye geri dönerler: .' Biz ayaktayız savaşmaya her zaman hazırız' dercesine başta olduğu gibi Kabe'yi tavaf ederler. Ardından Sa'ye geçip vefanın, tevekkülün, Rabbe bağlılığın sembolü olan "Hicretin Gelini" unvanı ile müsemma Hacer Annemizin yürüyüşünü tekrarlayıp başlangıç noktasına geri dönerler.
Savaş bitmiş zafer kazanılmıştır Esenlik neferleri Adalet askerleri yurtlarına geri dönmek üzere birbirleriyle helalleşip, Allah'a şükredip memleketlerine dönerler. Hepsinin bir elinde Allah'ın kendilerine verdiği bir ' Zafer beratı' öbür ellerinde ise beyaz bir zafer sancağı. Bu berat'ı ve sancağı yeni sene de (1445) bu kutsal orduya katılacak yeni savaşçılara vermek üzere yanlarına alıyorlar. Ve gel dikleri gibi yine beyaz kelebekler misali gökyüzüne ağıyorlar.
Bendeniz Abdi aciz hacdan bunu anladım. Elbette Haccın ilmihal bilgilerinden oluşan ( farz vacip sünnet mekruh haram ) teknik kısımları var.

Bu zahiri bilgilerin ve eylemlerin hedefi ve ruhu galiba yukarıda benim anlatmaya çalıştığım ruhani, metafizik iklimi oluşturmak için. Bu yıl Rabbimin izni ve yardımı ile bu iyilik ordusunun, bu esenlik topluluğunun bir nefer olarak bu kutsal savaşda yerini alan biri olarak mesut ve mesrurum. Kazandığımız zaferden sonra bize verilen " Annesinden doğduğu gün gibi oldu" beratı ile önce kendime, eşime, çocuklarıma, torunlarıma, akrabalarıma, ihvanlarıma, komşularıma, arkadaşlarıma, sonra tüm Ümmet- i Muhammed'e ve en son da Adem Atamızın tekmil çocuklarına dualar ettim, ediyorum edeceğim: "Rabbim tüm kullarını hidayete erdir. Allahım tüm müminleri cennetine kavuştur...." Amin ya muin.