İhlas Ateşin Hiç Sönmesin

Bu gün içimden, genç akademisyen kardeşlerimize tavsiyelerde bulunmak geçti. Başladım tavsiyeleri aktarmaya… Bu tavsiyeler sadece akademisyenlere yönelik değil, tüm gençler için bu tavsiyeler.. Genç akademisyenler için özel tavsiyeler de var, ama bunların pek çoğu akademisyen olmasa da gençlerimize yönelik tavsiyeler. Hatta hedefi büyütelim biraz.. Genç olmayan orta yaşlılar ve yaşlılar içinde geçerli bu tavsiyeler.

Haydi başlayalım, İçsel motivasyonun korunması için İhlas ve Maneviyatımızla ilgili ilk tavsiyemize geçelim

Sevgili genç akademisyen kardeşim,

Otuz beş yıla yaklaşan akademik yolculuğumda gördüğüm en acı manzara, parlak gözlerle başlayan gençlerin zamanla o iç ateşlerini kaybetmeleri oldu. Sen de bu yola adım atarken, sana en büyük vasiyetim şu: İhlas ateşini asla söndürme!

Bu dünyada her şey seni "pratik" olmaya, "gerçekçi" olmaya, "ayakların yere basmasına" davet edecek. Tabii ki ayakların yere basacak, ama gözlerin hep yukarıda, gönlün hep "öte"yeaçık olacak. Çünkü unutma ki maddenin manaya üstün geldiği her an, sen biraz daha küçülüyorsun, biraz daha sıradan bir akademisyen olmaya doğru kayıyorsun.

Kardeşim, İhlas nedir biliyor musun?

İhlas, senin her sabah kalktığında "Bu gün de bir adım daha Hakk'a yaklaşayım" demen.

İhlas, bir makale yazarken "Bu yazım sadece CV'me bir satır mı ekliyor, yoksa hakikate hizmet mi ediyor?" diye sorman.

İhlas, bir konferansa, bir bilimsel toplantıya katılırken "Burada ne öğrenebilirim, nasıl faydalı olabilirim?" diye düşünmen.

Ben kaç genç akademisyen gördüm ki başlangıçta gözleri parlıyordu. "Hocam, ben gerçeği arıyorum, hakikati bulacağım!" diyorlardı.

Sonra, sonra ne oldu, biliyor musun?

Birkaç yıl geçti, yayın baskısı başladı, akademik siyasetle tanıştılar, rekabet ortamına girdiler. O zaman o iç ateş yavaş yavaş söndü. Artık sadece puan topluyorlardı, sadece kadro peşinde koşuyorlardı.

Sen böyle olma kardeşim.

Sen her gün kendinle hesaplaş.

"Bugün ilim için ne yaptım? Bugün hakikat yolunda bir adım attım mı?" diye sor kendine. Çünkü akademik hayat çok uzun bir maraton. Bu maratonu bitirmek için güçlü bir içsel motivasyona ihtiyacın var. O motivasyon da ancak ihlaslı bir kalple mümkün.

Sevgili Genç Kardeşim

İhlaslı olmak demek naif olmak demek değil.

İhlaslı olmak demek her şeye boyun eğmek demek değil.

İhlaslı olmak, en derin bilimsel metodları kullanırken bile senin niyetinin temiz olması demek.

Bir araştırma yaparken, bir tez yazarken, bir makale kaleme alırken "Bu çalışmam insanlığa ne katacak? Bu bilgi dünyayı nasıl daha güzel yapacak?" diye sorman demek ihlas.

Unutma ki sen sadece bir akademisyen değilsin. Sen bir emanetçisin.

İlim emaneti senin elinde. Bu emaneti koruman, büyütmen, gelecek kuşaklara aktarman lazım. Bu büyük sorumluluk ancak ihlaslı bir kalple taşınır.

Bazen çok yorulacaksın. Bazen "Ne yapıyorum ben burada?" diye soracaksın.

O zaman hatırla: Sen bu dünyaya sadece yaşamaya gelmedin, yaşatmaya geldin.

Sen sadece nefes almaya gelmedin, başkalarının nefes almasına vesile olmaya geldin.

Sen sadece öğrenmeye gelmedin, öğretmeye, paylaşmaya, aydınlatmaya geldin.

İhlas, senin pusulam olsun.

Ne zaman yolunu kaybedersen, ne zaman hangi yöne gideceğini bilemezsen, o pusulaya bak. O sana doğru yolu gösterecek. Çünkü ihlaslı bir kalp, Hakk'ın nur reflektörü gibidir. O nur, karanlık yolları aydınlatır, doğru olanı yanlış olandan ayırır.

Ve bir şeyi daha unutma:

İhlas bulaşıcıdır.

Sen ihlaslı olursan, çevrindeki insanlar da bu güzel hastalığa yakalanır.

Öğrencilerin seni sadece bilgili değil, ihlaslı olduğun için sever ve saygı duyar.

Meslektaşların seninle sadece akademik başarıların için değil, karakterin için bir arada olmak ister.

İşte bu yüzden sana en güçlü bir ifade yeniden diyorum ki:

İhlas ateşini hiç söndürme, evladım.

Ateşin hiç sönmesin

Bu ateş seni ısıtacak, aydınlatacak, yol gösterecek. Bu ateş sana güç verecek, umut verecek, anlam verecek. Bu ateş sayesinde sen sadece bir genç veya bir akademisyen değil, aynı zamanda bir nur kaynağı, ışığın ve olacaksın.