Madem ki sen bensin, ben de senim

Millet olarak en anlamlı dini bayramlarımızdan biri olan Kurban Bayramı'na daha kavuşmanın sevincini ve huzurunu hep birlikte yaşıyoruz

Biz biliyoruz ki, milletimizi güçlü kılan büyük medeniyet geleneğimizin, derin kültürel varlığımızın ve manevi değerlerimizin kazandırdığı dayanışma ruhu, aynı zamanda bizim en büyük enerji kaynağımızdır

Bu ruh, dostluk, sevgi ve hoşgörü duygularının yoğunluk kazandığı bayramlarda daha fazla ortaya çıkmasını, gün geçtikçe üzerleri tozlanan değerlerin, üzerlerindeki tozların silinmesi, açıkçası insanımızın silkelenip kendine gelmesi açısından önemli bir fırsat olarak değerlendirilebilir

Pek tabiî ki, varlıkla yokluğun farkına varabilmeye dair ne varsa, ve ne olacaksa, işte öyle bir fırsat sözün özünde

Bana katılır mısınız bilmem ama, acizane ben derim ki; dayanışmanın ve yardımlaşmanın arttığı bayram günlerini, bir başka bayramlara daha ertelemeden bu bayramdan tezi yok deyip, gelin en güzel şekilde değerlendirelim, umutlar yeşertip, iyilikler filizlendirelim ne dersiniz?

Zaman bu zamandır deyip, Haydi gelin, içinde olduğumuz şu bayram günlerini, dayanışma ruhumuzu, kardeşlik hukukumuzu pekiştirecek bir fırsat olarak görüp, komşularımızı, akrabalarımızı, kapısının çalınmasını bekleyen kimsesizleri, fakirleri ziyaret ederek onlara sevgimizi gösterelim ve Kurban Bayramı'nın anlamına uygun yardımlarda bulunalım, olmaz mı?

Çok daha önemlisi, Yüce dinimizin en anlamlı bayramında kırgınlıklarımızı, dargınlıklarımızı geride bırakarak, hoşgörü ve dayanışma iklimini kuşanalım tüm benliğimizle desem, bir an bile düşünmeden evet der misiniz?...

Haydi o zaman, kalkın gidelim dosta doğru;

Ben gelmedim dava için,

Benim işim sevi işi,

Dostun evi gönüllerdir,

Gönüller yapmağa geldim

diyen Yunus gibi

Beri gel, beri!
Daha da beri! Niceye şu yol vuruculuk?
Madem ki sen bensin, ben de senim, niceye şu senlik, benlik?

Bütün kâinat birbirine sevgi ile bağlanmış.
Sevgini vermesini öğren.
Çünkü gönlün anlasın ki hepsine yer varmış.
Sevgisiz insandan dünya, unutma ki korkarmış.

diyen Mevlana gibi

Arınarak öfke, kin ve nefretlerimizden, açalım kollarımızı sonsuza kadar

Sımsıkı kucaklaşsın yeniden kalplerimiz en güzeli

Haydi o zaman, hala vaktimiz var

Korkutmamak için dünyayı