Bir tuhaf milletiz ki, sormayın..

Zorlama değil, tuhaflık, genlerimizde var..

Apartman yönetiminden, devlet yönetimine..

İlkokuldan, üniversiteye..

Caddeden, sokağa..

Aileden cemiyete..

Çocuktan büyüğe; ama her yanımızda bir tuhaflık!…

*

Tuhafız ki, rahmetli atalarımız bile, torunlarını iyi tanıyor olmalılar ki; “Bir musibet, bin nasihatten evladır” demek zorunda kalmışlar ‘zaar’…

*

Tuhafız; çünkü burnumuz pisliğe bulaşmadan ‘anlamıyoruz’…

Tuhafız; çünkü ayağımız çamura batmadan, ‘yoka’ sarmadan ‘düşünmüyoruz’…

Gün gelip çatacak, bela bulacak ancak o zaman, ağızlarımızı bir karış açıp ‘haaaa’ diyoruz’!...

Bir delikten, iki kez geçmeden rahat edemiyoruz!...

*

Yaşadıklarından ders almayan…

Ödevini yapmayıp, sınıfta kalan..

Hesapsız harcayıp, ağır faturalar ödeyen..

Eskilerin diliyle; ‘yaz boyunca elinde saz, ‘dıngıl dızık dıngıl dızık’ diyen Ağustos böceği, kışın hani bana ‘azık’ dermiş!...

Biri, ‘yaz boyu ‘fındık kırıp’, kış gelince ‘karıncaya’ muhtaç olan Ağustos böceğinden farkımızı söylesin bana, devlet-millet aşkına!..

İyi günde yan gel yat, kötü günde çamura bat!..

Kader mi, şimdi bu?!...

*

Üzerinden tam 12 yıl geçen Marmara depremi!..

Ders oldu mu, bir arpa boyu yol alındı mı?!..

Bugün olsa, yine aynı manzara olacak kesin!..

Yattık, kalktık, unuttuk!…

E, ne zaman konuşuyoruz: ‘Van depremi’yle yine enkaz altında kaldığımız zaman!...

*

İşte, tam 30 yılı geride bırakan Terör belası!..

'Zihin değişimini' baskıyla, vesayetle, silahla değiştirmenin  ödenen acı bedellerinin, bu ülkenin 'cezaevleriyle', 'mezarlıkları' olduğunu hala ama hala anlayamıyoruz!...

 Yaşanmış tecrübeleri hafızalarımızdan saniyesinde silip atıyoruz ne acı!..

Biliyor musunuz, tekrar ne zaman hatırlayacağız: Bir 24 şehitle daha yıkıldığımız zaman!...

Çünkü; mantık aynı, yol aynı,sonuç aynı !..

*

On yılda bir tokatlandığımız da, ‘demokrasi’ istiyoruz!..

‘Adalet’ bize de lazım olduğu zaman bağırıyoruz avaz avaz !..

‘Bize dokunmadan bin yaşayan yılan’ dokunduğunda, çırpınıyoruz!..

‘Dua’ ediyoruz; Nil’in ortasında kaldığımız zaman !...

*

Bela bulmadan gel çaresini alsana, yok olmaz!..

Her defasında illa kafamıza odunu yiyeceğiz bir kere…

Keşke olmazsa ama ‘alışmışız’..

Devlet-millet elele..

‘Bir tuhaflığın’ ‘hastasıyız dede’!...

 __________________________________________________________2011,Ankara