Anneler Günü’nün kökeni antik çağlara kadar uzanıyormuş. Antik Yunan’da Rhea adlı tanrıça adına düzenlenen festivaller, anneliğin kutsanmasını temsil ediyordu. Romalılar da benzer şekilde "Hilaria" adı verilen törenlerde anneleri onurlandırırmış. Ancak günümüzde kutlanan anneler günü Anna Jarvis adlı bir kadın, 1905 yılında vefat eden annesi Ann Reeves Jarvis’in anısını yaşatmak amacıyla bu özel günün resmileşmesi için çalışmalar başlatmış. Anna Jarvis’in öncülüğünde ilk Anneler Günü etkinliği, 10 Mayıs 1908 tarihinde Batı Virginia’da bir kilisede düzenlenmiş.

Anna Jarvis’in uzun çabaları sonucunda dönemin Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Woodrow Wilson, 1914 yılında Mayıs ayının ikinci Pazar gününü resmi Anneler Günü olarak ilan etti.

Bizler durur muyuz durmayız tabi durmadık. Türkiye’de 1955 yılında kutlanmaya başlandı. Velhasıl yine Amerikalıların öncülüklerine ayak uydurduk diyelim.

Burdan tekrar tekrar seslenmek istiyorum her anneler günü mesajımdır bunlar. Sessizce, usulca, kimsenin gözüne sokmadan; hiçbir öküsüzü İncitmeden kutlayın lütfen annelerinizin gününü. Yine sosyal mecralarda herkes showlarını sergileyecek biliyorum. Annesinin yüzüne hayatta annemciğim demeyen kimseler bugün anneciğim diyecek.

Annelerine o attıkları fotoğrafları bile göstermeyecekler. Annesini ebedi aleme göndermiş, bazende hiç o anne duygusunu yaşamamış insanları incitecekler. Anne olmayan ama yüreğinde annelik duygusu hiç solmayan annelerin gününü kutluyorum ben de…

Doğurmanın sadece fizyolojik bir özelliği olduğunu işte o doğurmamış anneler gösteriyor. Biyolojik olarak anne olan insanların evlatlarına kedi, köpeğin yaptığı anneliği bile yapamayanları çevremizden de görüyoruz. Boşuna kutlamayın annenizin gününü bugün maalesef islama, topluma uygun evlatlar yetişmiyor. Bizler kimi örnek aldık gidiyoruz bilmiyorum.

Bugün Gazze’de anneler ağlarken anneler günü kutlamak yakışmaz bizlere diye düşünüyorum. Diri diri anneler ölüyor. Gözleri önünde evladını kaybeden kollarında evladının cesedini okşayan anneleri görürken ben neyin gününü kutluyorum?

Erkek gibi çalışan, eşi vefat ettiği halde evlatlarını yurda yuvaya vermeden hayatlarını idame eden saçlarının tümünü ağrıtan, dişlerini döken anne, senin gününü kutluyorum!

Hiçbir zaman ikinci bir elbisen olmamıştır. Yarın ne giysemden öte ne yiyeceğini düşünen anne, gününü kutluyorum!

Herkes uyurken sabah ezanından önce güne merhaba diyen anne, senin gününü kutluyorum!

Eşine bana şunu al, demekten haya eden anne, senin gününü kutluyorum!

Ayak topukları keyfi gezmelerden değil! Bahçede, tarlada, fabrikada çok ayakta kalmaktan topukları çatlayan anne, senin gününü kutluyorum!

Kocasından, evladından dayak yiyen anne, senin gününü kutluyorum!

Komşu, akraba terörüne takılan anne, senin gününü kutluyorum!

Çocuğu olmayan ama doğurmuş bir kadının evladını büyüten anne, senin gününü kutluyorum!

Evladıyla baş edemeyen, gözleri ağlamaktan şişen anne, senin gününü kutluyorum!

Türkiye de kutlanan günün özeti bu şekilde hadi annelerinizin elini öpün ama usulca, en derinden.

“Cennet annelerin ayakları altında”