Aslında şaşıracak bir durum yoktur. CHP, Kamer Genç’in mezarı başında rakı tokuştururken bir yanlış yapmamış, tam aksine kendi zihniyetine ve Kamer Genç’in temsil ettiği siyasi ve ahlaki çizgiye uygun bir tablo sergilemiştir. Bu görüntü bir gaf değil, bir tercihtir; bir anlık hata değil, köklü bir anlayışın dışavurumudur.

Kamer Genç siyaseti; sertlik, alay, kutsalla mesafe ve halkın değerleriyle sürekli bir gerilim üzerine kurmuş bir figürdü. Mezarı başında sergilenen bu tablo, onun mirasına uygun düşmüş; CHP de böylece neyi temsil ettiğini bir kez daha açıkça ilan etmiştir.

Bugün Özgür Özel ve temsil ettiği anlayış, rakı masası etrafında toplanarak bu ülkenin derin meselelerine çözüm üretebileceğini zannetmektedir. Oysa bu toprakların sorunları; masa başı sohbetleriyle, elit reflekslerle, halktan kopuk sembolik gösterilerle çözülemez. Türkiye’nin derdi kadeh tokuşturmak değil; adalet, üretim, ahlak ve milletle aynı dili konuşabilmektir.

Rakı masası, CHP siyasetinin değişmeyen metaforudur. Dün de oradaydı, bugün de oradadır. Milletin sofrasına yabancı olanlar, milletin derdine de yabancı kalmaya mahkûmdur. Bu anlayış, halkın değerleriyle barışmayı değil; onlara üstten bakmayı, tahkir etmeyi ve provoke etmeyi siyaset sanmaktadır.

Bu ülkenin sorunları; mezar başında şov yaparak, kutsala mesafe koyarak, halkın inancını hafife alarak çözülemez. Böyle bir zihniyet ne toplumu birleştirebilir ne de geleceğe dair umut verebilir. Olsa olsa kendi dar çevresini tatmin eder, kendi ideolojik yankı odasında alkış toplar.

Milletin vicdanında bu tablo çoktan kayda geçmiştir.
Ve artık herkes şunu bilmektedir:
Rakı masasında kurulan siyaset, sandıkta karşılık bulmaz.