Tanıdığım muhterem bir esnaf ağabeyime ait olan bir sözdür ve bazı kimseleri tanımlamak için  “Bu dünyaya alışamamış” tabirini kullanır. Garip bir tanımlama değil mi? Hem bu dünyada yaşayıp hem de bu dünyaya alışamamak nasıl bir şeydir acaba?

Lafı fazla uzatmadan bu dünyaya alışamayanların kimler olduğuna bir göz atalım.

-İstese de kötülük yapmayı beceremeyenler

-Ticaretinde tartısına hile karıştırmayanlar

-Ticarette stokçuluğu ve tekel oluşturarak fiyat belirlemeyi en büyük günahlardan sayanlar

-Bazen insanlık onuru ve şerefi adına bilerek enayi durumuna düşmeyi kabul edenler

-İntikam almaya gücü yettiği halde affetme erdemini gösterenler

-Yarışta dahi olsa lüzumu halinde rakibine insani yardım yapmaktan kendini alıkoyamayanlar

-Dürüst olmalarının yanında mert olmayı da becerebilenler

-Vefanın sadece bir semt ismi ve kanaatin de bir helva markası olmadığını gösterip gerçek manalarında müşahhas örneğini sergileyenler

-Ustası olan pehlivanı yenme kıvamına gelse bile bu densizliği asla sergilemeyen pehlivan çırağı

-Başkalarına zarar verir düşüncesiyle yoldan bir taşı veya zararlı bir maddeyi kaldıranlar

-Sadece kendisinin değil başkalarının da yemesini ümit ederek meyve ağacı dikenler

-İhtiyacından fazlasını infak edenler

-Düşmanına bile adalet ve insafla muamele edebilenler

-Dar-ül harpte olsa da dar-ül İslam duruşu sergileyenler

-Kendine bir makam tevdi edildiğinde liyakat açısından kendinden daha layık gördüğü birisini kendi yerine tavsiye etme faziletini gösterenler

-Alim olamasa bile arif olmayı becerebilenler

-Gayrimüslim komşusuna benzememek adına onlar yediği için 40 yıl havuç yemeyenler

-Gayrimüslim adetlerini zararsız bile görünse kendine adet edinmeyenler

- Mutluluğun yolunun başkasını mutlu etmekten geçtiğini bilenler

-Şükrün nimeti, şikayetin ise sıkıntıyı arttıracağını bilenler

-Her şeye rağmen sılayı rahimi kesmeyenler

-Verdiği sözü tutan, tutamayacağı sözü vermeyenler

-Alman şair Goethe'nin dediği gibi "Bir gün öleceğini ve tekrar dirileceğini bilmedikçe bu karanlık dünya üzerinde mahzun bir seyyahtan başka bir şey değilsin" şuuruna sahip yaşayanlar

-Her zaman mükemmel bir şey yapamasa da basit bir şeyi her daim mükemmel bir ruhla yapanlar

-Safını bilenler

-Çocukken rahmetli ninem ibadet ve ibadete devam hususunu anlatmak için "Bu iş ilmek ilmek halı dokumaya benzer yavrum, ne kadar çok ilmek kaçırırsan motif te o derecede bozulur" derdi. İlmek atlamadan en güzel motifle halıyı dokumayı becerebilenlerdir.

Listeyi uzatmak mümkün ancak maksadın hasıl olması açısından bu kadarı kafidir.

Bir de bunun yanında dünyaya çok alışanlar var. Bir şeye alışmak bağlılığı getirir. Bağlılık ise ayrılmayı zor ve acılı kılar.

Dünyaya alışmak mı yoksa alışmamak mı kararı artık sizlere kalıyor. Her zaman doğru seçimi yapanlardan eylesin Rabbim inşallah.