Anneleri anlatmaya kelimeler yeter mi? Yetmez… “Cennet annelerin ayağı altındadır” diye buyuran Hadis-i Şerif’i büyüdükçe daha iyi anlıyoruz.

            Bugüne dek anne üzerine binlerce şiir okudum. Beni Rahmetli Mısır Alarlı’nın Ana şiiri ve Selahattin Yılmazın “Anne” şiiri çok etkilemişti. Her dinlediğimde ağlatan bir şiirdir Selahattin Yılmaz'ın şiiri...

            Anneye şiir yazmak gerçekten zor. Çünkü söylenecek çok şey olmasına rağmen boğazınızda düğümlenir. Kelimeler kifayetsiz kalır.

          Ben de anneme yazdığım şiiri sizlerle paylaşmak istedim. Annelerimizin kıymetini yaşarken bilelim, annelerini kaybedenlere de “mekânı cennet olsun inşallah” diyerek Fatiha gönderelim.

Elimdeki resmini, seyrettim uzun uzun,

Hasretini içimden silemiyorum annem,

Gurbet gurbet dolaştım sandığımda hep hüzün,

Pusu kurdu yoluma gelemiyorum annem.

Bakışlarında umut, gözlerinde merhamet,

Anne demez miydin sen yaklaşıyor kıyamet?

Eksik etme duanı Rabbime hep kıyam et,

Affolur mu günahım bilemiyorum annem.

Şu dilim dile gelse annedir der başa taç,

Dilerim Allah’tan ki olma kimseye muhtaç,

Gıpta ettim kuşlara haydi kollarını aç,

Kokuna hasret iken gülemiyorum annem.

Çok üzdüm, hata ettim, affet içime sinsin,

Yüreğimdeki düğüm artık gözümden insin,

Uzat elin öpeyim, tüm acılarım dinsin,

Feleğe kurşun sıkıp delemiyorum annem.

Başım göğe ermez mi huzur saklı dizinde,

Ne hikmetler saklıymış meğer her bir sözünde,

Talan olmuş bağımın dolaşırken izinde,

Şimdi aklımı bile çelemiyorum annem…

Şükür unu eledin astın artık eleğin,

Cennetine şahittir omzundaki meleğin,

Varsa söyle ne olur, benden hangi dileğin,

Kırk yaşımda kırk çile ölemiyorum annem…