Köyler yakıldı,

Köyler boşaltıldı,

Binlerce masum insan göçe zorlandı…

40 bin evlat öldü,

40 bin ana ağladı,

Çocuklar yetim kaldı,

Gencecik kadınlar dul.

Babalar göz yaşlarını sakladı,

Kardeşler yalnızlıklarını…

Özgürlükler çalındı,

Dağlar top atışlarıyla dövüldü,

Milyarlar savruldu,

Ülke defalarca ekonomik kriz yaşadı.

Çocukların içine kin,

Sınırlara nefret tohumları serpildi.

 Haksız fişlemeler,

Hukuksuz tutuklamalar,

İşkenceler, kan gözyaşları…

Bizi bir arada tutan bağlar zayıflatıldı,

Şoven dalga her yeri sardı,

Çıkarlar uğruna zulüm her yere sıçratıldı…

Doğuda Zagros dağlarından,

Batıda Toros dağlarına,

Güneyde Hemrin dağlarından,

Kuzeyde Kars-Erzurum platoları,

Yok sayıldı.

Yara, derinleşti,

Yaşam ağırlaştı…

Kardeş halk birbirine düşman hale getirildi (!)

Dağlarda silahlar,

Komşu ülkelerde çeteler konuştu

Sürgün, kan, gözyaşı ve sınırlar derken,

Mayına basanlar,

Açılan ateş sonucu yaşamını yitirenler,

 Gece gündüz demeden geçimlerini sağlamak için çırpınan kaçakçılar…

Issız bir tepenin kıyısında yoksulluk,

Durgun akarsuların yanında fırtınalar,

Doğmamış güneşin altında yangınlar,

Yeter artık!

İnsanlığa Çağrımdır;

İki kibrit çöpüyle yakalım kardeşlik ateşini…

Eşitlik ve eşitlikçi bir düzen için

Sanal korkuları, sanal liderleri, sanal tüccarları,

Sanal devrimleri ve sanal senaryoları yok sayalım…

Kavgamız inşa edilecek yeni bir “imparatorluk” olsun.