Adalet denince hiç şüphesiz ilk akla gelen Hz. Ömer oluyor. Bir de o meşhur „Adalet mülkün temelidir“ sözü. Hangi mülkten bahsediyor acaba bu güzel insan? Aklımıza hemen mal- mülk servet gelmesin. Bence buradaki mülkten kasıt, devlet yönetimi ve idaresidir.

Fakat ben bizim bildiğimiz devletten söz etmeyeceğim kesinlikle. O konulara hiç değinmeyeceğim.

Ben, kendi yönetebileceğim şeylerden bahsedeceğim.

Misal, kalbimden.

***********

Kalbe de adalet olur mu diye soracak olursanız. Cevabım hazır: Olur.

Kalbimiz yoruldu artık. Nefes alamıyor daraldı sıkıştı. Yorduk onu. Kalbimize çok adaletsizlik yapıyoruz. Bazen üzüyoruz, bazen yoruyoruz ve çoğu zaman da aç- susuz bırakıyoruz.

Beden ülkemizin sultanı olan kalbe yaptığımız eziyetlerin ardı arkası kesilmiyor.

Kalp öyle bir yerki sevginin, nefretin, itaat ve isyanın yani kısacası tüm duyguların üretildiği yerdir.

Kalbin aslı temizdir, berraktır. Her doğan kalp dünyaya kalbini tertemiz açar ve atmaya başlar.

Kalp sadece göğsün sol tarafında sol memenin altına doğru yerleştirilmiş olan bir et parçası degildir. Kalp öyle bir cevherdirki, kalbe verilen gıda sonucu ya kalp eşrefül mâhlukat ya da esfele safilin oluverir.

Unutmayalım ineklerde de kalb vardır!. Bizim sözünü etmeye çalıştığımız kalp anlayan, bilen ve arif olan kalptir.

Aç olana yemek, susuz olana su verilirse adaletli davranılmış olunur. Ben öyle biliyorum. Peki kalbin gidası nelerdir? Gıdasını biliyor ve yeterince tatmin ediyor muyuz? Yoksa adaletsizlik mi yapıyoruz? Ne dersiniz?

Yaradılış itibari ile kalp temizdir demiştik. Lakin işlenen her bir günah kalbe zehir ve kirdir. İşlenen her günahın arkasından yapılmayan tevbe de, kalbe yapılan bir adaletsizliktir.

Kalbin sucu ne?

Nerede tevbe ve pişmanlık?

Kalbi perişan eden hastalıklardan korunmayı şöyle bir kenara bırakıp, vurdum duymazlık taslayan insandır asıl suçlu olan.

Kalp bir çocuk gibidir, o halde kalbe çok iyi davranmak gerekiyor, çok narin  ve nazik. Kalbe ne öğretirsek onu söyler durmadan.

Kalbe ne verirsek onu yer, hiç seslemeden. Hiç itiras edemeden.

Kalbe ne ekersek onu biceriz. Başka çaresi yoktur.

Unutmayalım  Kalp; Rahman’ın insana bahşettiği en kıymetli organdır. O halde

Kalp, mühürlenmeyi hak etmiyor.

Kalbimize adaletsizlik yapmayalım Ona iyi bakalım, ne dersiniz?

Selam ve dua ile