Şehitlerimizin acısını henüz yaşamıştık ki, Van’da meydana gelen üzücü deprem ile  yüzlerce vatandaşımızı kaybettik. Öncelikle Rahmet-i Rahman’a yürüyen şehitlerimize ve depremde hayatını yitiren vatandaşlarımıza Rabb’imden rahmet niyaz ediyorum…

Ve tüm Türkiye’ye başsağlığı diliyorum.

Yaşananları hüzün ve şaşkınlık ile takip ediyorum.  Deprem olduğunda beklide şimdiye dek  hiç olmadığı kadar tüm Türkiye birbirine kenetlendi. Birlik ve beraberlik içinde bu acı olayın üstesinden gelmek için bir yürek  olundu.

Olması gereken de buydu elbet.

Biz biliyoruz ki ülkemizin en doğusundakinin canı yansa bu durum  en batısındakinin yüreğini acıtıyor  hepimiz buna tekrar şahit olduk… Van’da yaşanan deprem bizim millet olarak  ne kadar paylaşımcı, yardımsever  olduğumuzu bir kez daha dosta düşmana gösterdi.

Tüm Türkiye tek yürek oldu.

Ama olamayanlar yok mu? Var az da olsa var. Van için herkes üstüne düşeni en iyi şekilde yapıyor, bir an önce yaraların sarılması için çabalıyorken birileri rahatsız oluyor. Kalkıp sanki hiçbir şey yapılmamış, yapılmıyormuş gibi konuşuyorlar. Devlet  ve milletin yaptıklarını yok saymaya çalışıyorlar. Neden yapılıyor bu? Amaç belli… Türk’ü Kürt’e, Kürt’üde Türk’e düşman etmek.

Mümkün mü bu? Asla…

Bilmiyorlar ki biz bir milletiz. Et ile tırnak gibiyiz . Birileri bunu istese de ayrılamayız… Bizi birbirimizden ayırmaya yönelik çalışmalar fark edildikçe  her iki taraf (Türk-Kürt) bunun imkansız olduğunu bir kez daha  görüyor.

Üzüldüğüm bir konu da ortalıkta dolaşan faşist söylemler. Van’da hayatını kaybedenler için“EEE ALLAH’IN SOPASI YOK İŞTE, İYİ OLDU KÜRTLERE” şeklinde homurdanmalar duyuyoruz.  Çok üzülüyor ve şaşırıyorum.

Kainat’ın en büyük merhametine sahip olan insanı Efendimiz (s.a.v) gayr-i müslimlere merhamet ederken bu faşistçe konuşmaları yapanlar din kardeşlerine hiç mi merhamet duymuyorlar? İnandıklarını söyledikleri Efendimizin merhametinden paylarına bir zerrecik kadar da mı düşmedi?

Peki ya torunları olmakla gurur duyduğumuz ceddimiz Osmanlı?

Osmanlı’da bırakın insanlara gösterilen merhameti,  hayvan ve bitkilere de ne kadar şefkat ve merhametli olduklarını hepimiz biliyoruz. Öyle değil mi?  Türk düşmanlığıyla bilinen Guer şöyle der:” Müslüman Türk’ün merhameti hayvanlara bile şamildir.”

Yapılan hayr ve hasenatın çok fazla olmasından dolayı, öyle zamanlar olmuş ki,  Osmanlı’da zenginler zekat verecek fakir bulamamışlar.

Şimdi soruyorum sizlere, bu söylemleri çekinmeden  yapan arkadaşlar nasıl Hz. Muhammed’in ümmeti  olabilir?Nasıl bir Osmanlı  torunudurlar?

 Hayır hayır biz  bu değiliz!

Ölenin arkasından “ Allah’ın adaleti”, evini, ailesini sahip olduğu her şeyini kaybedene “ iyi oldu sürünsünler” diyen bir zihniyeti ne anlayabiliyor ne de kabulleniyorum! Bir yanda maddi manevi destek olup her açıdan evini dahi paylaşmaya hazır olan gönlü güzel insanlar var… Diğer tarafta ise Müslüman kardeşinin acısı ve kaybı ile keyiflenenler!

  Ben nasıl ki Türk bir arkadaşımın derdiyle dertleniyorsam Kürt arkadaşımın derdiyle de aynı şekilde dertleniyor acısını yüreğimde hissediyorum. Türk, Kürt, Laz, Çerkez, Gürcü, Zaza, vs… Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nde yaşayıp gönlünde vatan, bayrak sevgisi taşıyan herkese selam olsun…

Unutmayalım!

 “Merhamet etmeyen merhamet bulamaz”

sunakartal1983@hotmail.com