İnsan niçin yaşar?

İnsan öncelikle inançları için yaşar.

Daha sonra namusu için yaşar.

İnsan haysiyet ve şerefi için yaşar.

İnsan bağlı bulunduğu prensipleri için yaşar.

Ve insan sevdiklerini memnun etmek ve onlara ahde vefasını göstermek için yaşar.

Eğer bir insan bunlar için yaşamazsa, boşa yaşamış olur.

Çünkü insanı insan yapan bunlardır.

İnançsız insan her zaman tehlikelidir.

İnançlı insanın sığınacağı bir Güç, Kudret vardır.

Ondan medet umar.

Bu kişi ister Müslüman olsun, ister olmasın.

Eğer sığınacak bir kapısı yoksa o insan çok zararlıdır.

Namus insan için çok önemlidir.

Bir insan toplum içinde namusuyla yaşarsa, dürüstlükten uzaklaşmaz ve insanları aldatmazsa o insan her zaman hayırla yâd edilir.

Böyle insanlar toplumun şerefli insanlarıdır.

Çünkü onların sözüne, özüne güvenilir.

Bunlardan yalan, dolan, üçkâğıtçılık beklemezsin.

Ayrıca böyle insanlar prensiplerine de sadıktırlar.

Onlardan hiçbir kaypaklık beklemezsin.

Kimseye de iltimas geçmezler.

Herkesi aynı görürler.

Sen böyle bir insansan sende yamukluk yoktur.

Yok sen bunlara sahip değilsen bir hiçsin.

Hele ki prensiplerinin arkasında durma noktasında istikrarlı değilsen dostların senden uzaklaşır.

İnsan düz olmalı, dümdüz.

Kur'anî ifadeyle sırat-ı müstakim yani dosdoğru yol üzerine olacaksın.

Hiçbir zaman sapmayacaksın prensiplerinden.

Saptın mı o zaman haline vahlar olur.

Ne kadar bilgili de olsan, ne kadar tecrübeli de olsan kimsenin dostluğunu kazanamazsın.

O zaman herkes sana yazıklar olsun der.

Yüzlerce, binlerce yazıklar olsun der ve senden selamı sabahı keser.

Kim olursan ol fark etmez.

İster bir makam sahibi ol, ister zengin.

İster yaşın kemale ersin, isterse de gençliğinin zirvesinde ol.

Ama bunlar olmayınca dostların olmaz yanında, sadece yalakaların olur.

Sen en iyisi namuslu ol, şerefli ol, haysiyet sahibi ol, prensiplerine sonuna kadar sadık ol.

İşte öyle ol ki dostların seni kötü günde de, iyi günde de yad etsin.

Bunu Merhum Âşık Veysel ne kadar güzel ifade etmiş sazıyla beraber;

“Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın

Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han konan göçer
Ay dolanır yıllar geçer
Dostlar beni hatırlasın”

Umarım sözlerimle kimseyi kırmamışımdır, sadece ben dost tavsiyesinde bulunayım dedim…

Öyle sanıyorum sen de beni anlamıştırsın  Mirim..?

Sen gayet güzel hatırlanmak istiyorsan prensiplerinle bağlı ol ve barışık ol…