(http://www.facebook.com/home.php#!/video/video.php?v=1553526610826&comments)

“Biz size apaçık bir fetih nasib ettik” dedi Rab, güvendik ona, çıktık yola. Ve dediler ki birileri sizi bekliyor.

Peki siz beklenilen insan olmak ne demektir bilir misiniz?!

Milli mücadele esnasında siperdeki bir er kanlar içindeki arkadaşını görünce komutanından yanına gitmek için izin ister. Komutan ise büyük bir ihtimal ile ölmüş olan arkadaşı için kendisini kurşun yağmurunun altına atmanın anlamsız olduğunu söyler. Asker ısrar edince izin verir…

Bir koşu sırtlandığı arkadaşını sipere taşır ama sırtında getirdiği arkadaşı çoktan ölmüştür…

Komutan “Sana hayatını tehlikeye atmaya değmez demiştim” deyince, asker hıçkırarak cevap verir: “Değdi komutanım, değdi… Çünkü yanına gittiğimde yaşıyordu ve ellerimi sımsıkı tutarak bana dedi ki:

“Geleceğini biliyordum!”

                Düşünebiliyor musunuz, peki ya gitmeseydi? Mutlaka gelir diye bekleyen o gözler nasıl bir inkisâra uğrardı. İşte bu yüzen “beklenilen insan olmak” bazılarını diğerlerine göre daha da sorumlu kılar… ve bu beklenilen insanlar beklendikleri her yerde olmayı kendilerine gâye-i hâyâl edinmişlerdir.